Μου λέει προχθές το βράδυ ο Στιφάδος (ο κούνελός μου)
-Αφεντικό, φτου η σε ματιάξω πολύ ευτυχισμένο σε βλέπω τελευταία.
-Και είναι κακό αυτό Στιφάδο;
-Όχι, αφεντικό, καλό είναι, μόνο να κάνεις οικονομία, να φυλάξεις και λίγη ευτυχία για τα γεράματα. Ο ανθρωπος γεννιέται με πεπερασμένα αποθέματα ευτυχίας.
-Ποιο βιβλίο αμπελοφιλοσοφίας έφαγες τελευταία Στιφάδο;
-Τα φαντάσματα δεν τρώνε βιβλία αφεντικό. Πάντως, να ξέρεις, επειδή εμένα με «έφυγαν» πριν την ώρα μου σου έχω αφήσει κληρονομιά τα αποθέματα ευτυχίας που δεν πρόλαβα να χρησιμοποιήσω.
-Ευχαριστώ
-Βέβαια μαζί με αυτά θα κληρονομήσεις και τις υποχρεώσεις μου
-Σε ποιον χρωστάς;
-Στον μανάβη και στο περίπτερο.
-Αν είναι πολλά να κάνω αποποιηση κληρονομιάς
-Εξαρτάται. Ποιο είνα το όριο υποχρεωσεων που οδηγεί τους ανθρώπους στην αποποίηση της ευτυχίας;