Είχε διαβάσει κάπου πως οι αλλεργίες είναι ασθένειες της νεότητας κι έτσι η πρώτη άνοιξη που έφυγε χωρίς ούτε ένα τόσο δα συμπτωματάκι, του προκάλεσε κατάθλιψη. «Αυτό ήταν, νεότητα τέλος» σκέφτηκε. Το ημερολόγιο έδειχνε 1η Ιουνίου του 2004. Την επόμενη χρονιά του κακοφάνηκε λιγότερο, την μεθεπόμενη ακόμα λιγότερο μέχρι που η αλλεργία έγινε ανάμνηση.
Πέντε ολόκληρα χρόνια είχαν περάσει όταν τέλη Απριλίου η αλλεργία του επιτέθηκε με την ίδια ορμή που επιτίθεται και η νεότητα. Μέτρησε σαράντα φταρνίσματα σε πέντε λεπτά , χώρια τα πρώτα που δεν τους έδωσε σημασία. «Που κρύωσα;» ήταν η πρώτη του απορία. Όταν «σαράντισε» χαμογέλασε εξουθενωμένος, σύρθηκε μέχρι τον υπολογιστή, τον άνοιξε, φταρνίστηκε άλλες εννέα φορές και άρχισε να γράφει : «Είχε διαβάσει κάπου πως οι αλλεργίες είναι ασθένειες της νεότητας…»
ekatonikosiefta.wordpress.com 
Ημερολόγιο καταστρώματος, επί του πιεστηρίου !
Η νεότητα αντεπιτίθεται, το σώμα πεδίο μάχης,
η κούραση υπονομεύει..
Αλλεργικός στην κούραση είσαι μάλλον,
μα λίγο ακόμη κι έρχεται ξέφωτο !
Καλώς επανήλθες !
@ L
Στο ξέφωτο είμαι αλλά έχει πολλά λουλουδάκια με άφθονη γύρη 🙂
και εμείς αλλεργικοί της νεότητας είμεθα.
παρ΄ότι κάνουμε χρόνια θεραπεία!
καλώς επανήλθες.
..υποθέτω δριμύτερος!
:))
τι να κανουμε…καποιοι κυλανε αντιστροφα το χρονο…(ή έτσι θελουν να πιστευουν!)
Περαστικά σου λοιπόν…
Κι είσαι νέος ξανά…
Εσύ καλό μου , δε θα μεγαλώσεις ποτέ. θα είσαι πάντα ένα μεγάλο παιδί 🙂
Δυστυχώς φίλτατοι δεν επρόκειτο περί αλλεργίας άλλά περί «καραμπινάτου» κρολογήματος με όλα τα σχετικά παρελκόμενα, υψηλές θερμοκρασίες, γκουχουγκουχου κλπ.
Αν ενθυμούμαι όμως καλώς είχα πληροφορηθεί σε κάποια διατριβήν πως ενίοτε, είς τα νεαρά άτομα η αλλεργική έξαρσις μπορεί να έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός σφοδρού κρυλογήματος.
Περαστικάααα!!!
Το «σύμπαν» πάντα στέλνει μια δεύτερη περίοδο νεότητας για να τσεκάρει αν μάθαμε απ’τα λάθη της πρώτης… Κάνε μια τελευταία επανάληψη λοιπόν κ καλή επιτυχία στις εξετάσεις! Κυρίως στις ερωτήσεις κρίσεως!
φιλιά
🙂
@ paperflowers
Με τις ερωτήσεις κρίσεως καλά τα ειχα πάει. Στις ερωτήσεις επιλογής τα είχα κάνει σκατά.
Μήπως είχες γεννέθλια;
Χρόνια πολλά – ούτως ή άλλως – στις αλλεργίες
@ αλέξανδρος ανδρουλάκης
Είχα χθες. Σαράντα εννιά αλέξανδρε. Του χρόνου τέτοια μέρα θα είμαι πιο κοντά στο εκατό από ότι στη μηδέν 🙂
Ευχαριστώ για την ευχή.
Το κατάλαβα εγώ αλλά άφησα και μια πισινή (καλού κακού)
Του χρόνου θα σου αφιερώσω τον «50ρη» του Ζαμπέτα. Για τα 49 δεν έχω κάτι πρόχειρο.
Και πάλι χρόνια πολλά.
Ευχαριστώ πολύ Αλέξανδρε. Νά σαι καλά.